By Dara Vireak November 27, 2010
(រូបព្រះឥសូរជិះលើម្ករ និងរូបម្ករខ្ជាក់សព្វសត្វទាំងពួងចេញមកវិញ)
មានតំនាលថា នៅពេលដែលកេសារមួយសរសៃរបស់ព្រះនាងគង្គារ បានធ្លាក់មកដល់ឋានកណ្តាល ក៏បានក្លាយជាសត្វម្ករ ហើយខ្លាំងជាងអ្វីៗទាំងអស់លើលោក វាក៏បានលេបរាល់សព្វសត្វ ទាំងពួងដែលវាជួបប្រទះ មិនថាមនុស្ស្ ឬ សត្វ ឡើយ។
ដោយនៅឋានកណ្តាលគ្មានអ្នកណាអាចបង្ក្រាប សត្វម្ករនះបានរួមទាំងទេវៈមួយចំនួនទៀតផង ព្រះឥសូរក៏ចុះមកតទល់ជាមួយម្ករ ដោយមានការសន្យាពី ព្រះនាងគង្គារ ថា បើព្រះឥសូរច្បាំងឈ្នះម្ករ នោះទ្រង់នឹងរៀបអភិសេកជាមួយ។
ព្រះឥសូរក៏បានចុះមកតទល់ជាមួយនឹងម្ករអស់រយះពេលជាច្រើនថ្ងៃនៅតែមិនឈ្នះ មិនចាញ់។ ព្រះនាងគង្គារក៏បានប្រាប់ព្រះឥសូរ ថាបើព្រះអង្គ ចង់ឈ្នះ ម្ករ លុះត្រាតែព្រះអង្គ លើកទូរព្រះបង្គំដាក់លើបាតដៃរបស់ ព្រះអង្គ ពេលនោះម្ករនឹងហត់ ហើយព្រះអង្គ នឹងទទួលជោគជ័យ។ ព្រះឥសូរក៏ធ្វើតាមហើយទទួលបានជ័យជំនះមែន។ ចាប់តាំងពី ពេលនោះមកម្ករក៏បានក្លាយជាយាន្តជំនិះរបស់ព្រះឥសូរ ហើយក៏បានខ្ជាក់សព្វសត្វទាំងពួងនោះចេញមកវិញ។
(រូបម្ករខ្ជាក់នាគ)
ការខ្ជាក់ចេញនេះតំណាងឲ្យភាពរុងរឿងសម្បូរសប្បាយ ហេតុនេះហើយ បានជានៅតាមទីកន្លែងជាច្រើន មានដាក់នូវរូបម្ករខ្ជាក់សត្វ ជាពិសេស សត្វនាគ។ នៅតាមផ្តែរប្រាសាទបន្ទាយស្រី ក៏មានរូបស្ទើរគ្រប់ជ្រុងនូវរូប ម្ករខ្ជាក់ នាគ គ្រុឌ ហនុមាន ….។ល។
មានការយល់ច្រឡំរវាង ម្ករ និង រាហ៊ូ៖
» ម្ករគឺកើតចេញពីកេសា ព្រះនាងគង្គារ។ ម្ករអាចបម្លែងខ្លួនបាន ច្រើនយ៉ាង ដូចជាពេលខ្លះមាន ភ្លុកនិងប្រមោយដូចដំរី (មើលតាមផ្តែរប្រាសាទ)។
» រាហ៊ូ គឺជាយក្ស សុក្រាចារ្យ ដែលត្រូវព្រះវិស្ណុ កាត់ដាច់ក្បាល ដោយកងចក្រ ពេលដែលសម្ងំផឹកទឹកអម្រឹត។ មួយកំណាត់ក្បាលក្លាយជារាហ៊ូ ហើយដងខ្លួនក្លាយជា កេតុ។ រូបរាហ៊ូ ភាគច្រើន រុំព័ទ្ធដោយពពក និងមានដៃស្តាំកាន់នុំ ឬ ផ្កា។
កេតុគឺជាដងខ្លួនរបស់សុក្រាចារ្យ ដែលដាច់ចេញពីក្បាល (រាហ៊ូ) ហើយមានយាន្តជំនិះជាសត្ចតោ។ កេតុតំណាងឲ្យភាវៈ អាក្រក់។
វីរៈ ដារ៉ា Dara Vireak 